Speltherapie: spel als communicatiemiddel
Omdat ‘spelen’ soms zoveel meer zegt
Wat een kind nog niet goed kan zeggen, kan het vaak wel in zijn spel laten zien. Waarom hij boos is of angstig, waarom hij slecht slaapt of vaak hoofdpijn heeft. Met spelen vertelt een kind zijn verhaal.
Wat is speltherapie?
Speltherapie is een vorm van psychotherapie speciaal ontwikkeld voor kinderen in de ontwikkelingsleeftijd van 4 t/m 12 jaar. Gevoelens, zorgen, angsten of ingrijpende ervaringen kunnen de ontwikkeling van kinderen belemmeren waardoor ze vastlopen in hun ontwikkeling.
Wanneer dit gebeurt kunnen kinderen dit onder andere uiten in stemmingswisselingen, prikkelbaar zijn, slecht slapen, piekeren, een negatief zelfbeeld, buik –of hoofdpijn, problemen met eten, of bedplassen, concentratieproblemen of juist heel druk of juist teruggetrokken gedrag. Het kind laat hiermee zien dat het in de knel zit, maar erover praten kan te moeilijk of te bedreigend zijn. In zo’n geval kan speltherapie het kind weer vooruit helpen.
Spel geeft het kind de gelegenheid om op een veilige manier gedachten, gevoelens en wensen te uiten. Om ervaringen te verwerken en te experimenteren met allerlei vormen van gedrag. De therapeut helpt hierbij door mee te spelen en ondersteuning te bieden.
Werkwijze
U kunt u kind zelf aanmelden voor speltherapie. Een verwijzing van de huisarts is niet nodig. Na uw aanmelding volgt er een intakegesprek. Als besloten wordt met speltherapie te starten vindt er eerst een observatieperiode plaats. Deze periode vormt de basis voor de richtlijnen van de behandeling. Hoe lang de therapie duurt, hangt af van de problematiek van het kind. De therapie wordt afgebouwd wanneer het kind zonder hulp verder kan of wanneer er andere hulp nodig is.
Ouders/verzorgers
Bij de therapie is het contact met ouders/verzorgers een belangrijk onderdeel. Om de ontwikkeling van de therapie goed te volgen, vinden er regelmatig evaluatiegesprekken plaats. Wanneer er behoefte is aan meer intensievere contactmomenten, is dit altijd mogelijk. Voor contacten met bijvoorbeeld leerkrachten of andere behandelaars, zal hiervoor altijd om toestemming gevraagd worden aan de ouders/verzorgers.